Biografie

Mijn naam is Hans van der Aar, in 1947 geboren te IJmuiden, vlak daarna verhuist naar Beverwijk, bij de Nolle, hier is nu de Kaagpoort van de Hoogovens, toen de boerderij van Admiraal en veel bollen kwekers, en daarachter de duinen en Wijk aan Zee, dus een ideaal oord om als kind je jeugd door te brengen. Daarna heb nog in Velsen-Noord gewoond. In 1963 ben ik gaan varen en dit heb ik vol gehouden tot 1985. Van 1973 t.e.m.1982 heb ik in Finland gewoond in het  havenstadje Hamina aan de zuidkust 150 km ten oosten van Helsinki en daarna tot 1985 in Engeland in Kent in Strood een dorpje onder Chatham bij de river Medway, een half uurtje lopen van de plaats waar Michiel de Ruijter op zijn tocht naar Chatham ,de ketting , die over de rivier was gespannen , met zijn schip heeft stukgevaren.

In 1985 ben ik gestopt met varen, en weer teruggekomen naar Nederland en in Wijk aan Zee gaan wonen,  was 3 maanden werkzaam op de Hoogovens, maar dat was niet vol te houden voor iemand die ruim 22 jaar heeft gevaren, daarna een cafe-pension gehad  in Velsen-noord , gewerkt op een jachthaven in Uitgeest en vandaar naar het Noordzee - College, thans Dunamare Onderwijs Groep,  waar ik momenteel  werkzaam ben als groepsbegeleider  op het Maritiem College Velsen in IJmuiden. Na enkele jaren te hebben samengewoond ben ik in 1990  getrouwd met Henriette, en we hebben 3 kinderen, Nancy, Danny en Bonny en de Jack Russel "Purdy" en wij wonen  nu in Haarlem.

Uiteraard zijn de zee en de scheepvaart, vooral de sleepvaart,  mijn grote liefde gebleven, vandaar deze Web Site, die gaat over mijn zeemansloopbaan op de zeeslepers van N.V. Bureau-Wijsmuller en L.Smit & Co's Internationale Sleepdienst, met herinneringen van een onvergetelijke en avontuurlijke periode uit mijn leven, het leven aan boord met een saamhorigheid onder de scheepsgezellen, die ik later aan de wal nooit meer in die mate ben tegen gekomen, met zware slepen onder soms barre omstandigheden, die veel van de mens vergen, het dagenlang in touw zijn op een klein, maar ijzersterk schip.Een bemanningslid van een sleepboot, welke rang aan boord dan ook, diende, meer dan in andere takken van zeevaart , een man met zilt in zijn bloed te zijn, iemand die aan de roep van de zee met het dikwijls ruige avontuur geen weerstand heeft kunnen bieden. Het element van de verrassing bij de sleepvaart immers was sterker aanwezig dan in welke vorm van trampvaart ook. Maanden lang op zee zonder haven aan te doen, men wist nooit zeker waar de reis heen voer, was men onderweg naar een bestemming, dan kon deze elk moment veranderen door een nieuwe opdracht, of wanneer de thuisreis zou beginnen, en hij wist nog minder of die thuisreis niet zou worden onderbroken door een nieuwe opdracht die zou worden verstrekt vóór het bereiken van de thuishaven, na welke lange reis dan ook. Later verbeterde de positie van de zeesleper, er kwam een regeling die hem meestal niet langer dan zo'n half jaar van huis deed zijn, en de bemanningen werden waar ook ter wereld per vliegtuig afgelost. Hierbij mag vermeld worden dat L.Smit & Co de voorloper van deze gunstige regeling was.

Hollands Glorie, als herinnering voor de oudgediende van de zeesleepvaart en voor de liefhebber van deze tak van zeevaart met een bron van informatie en veel fotomateriaal.

Sinds 1999 ben ik  vrijwilliger / opstapper bij de stichting Zeesleepboot Holland , deze ex bergingssleepboot van de Rederij Doeksen uit West Terschelling heeft thans haar  thuishaven in Harlingen