De stranding en berging van de Santa Kyriaki

TIJDENS  EEN HEVIGE NOORDWESTERSTORM, OP 24 NOVEMBER 1965, WAS DE ZEESLEEPBOOT "TITAN"IN ACTIE IN EEN RAZENDE NOORDZEE.
Het begon s'morgens rond 08.15 met een bericht van de Kustwacht van Egmond aan Zee: 'een onbekend vaartuig in peiling 245 graden op een afstand van één mijl dreigt in de onmiddelijke nabijheid te stranden'. Dit bericht werd op het kantoor van N.V. Bureau Wijsmuller aan het sluispleinte te IJmuiden door de dienstdoende radiotelegrafist ontvangen.  Het ging om het Liberiaans-geregistreerde vrachtschip "Santa Kyriaki", een in 1945 gebouwd schip van 2808 ton. onderweg in ballast van Cork, Ierland naarAmsterdam. In een kolkende Noordzee kreeg het schip tussen IJmuiden en Callantsoog problemen met de stoommachine. Ondanks de hevige storm slaagde de zeventienkoppige bemanning, onder leiding van de Griekse kapitein K. Nikiforos er in uit hun benarde positie weg te komen. In het slechte weer verloor de kustwacht het vrachtschip, welke in zuidelijke richting koerste uit het oog. Rond 10.00 uur kwam het schip op het radarscherm van de Kustwacht van IJmuiden. Het bevond zich toen gevaarlijk dicht onder de kust, 8 mijl ten noorden van de piermonding.  Inmiddels was  de sleepboot "Titan" met kapitein H. Korendijk en zijn bemanning uitgevaren, de razende Noordzee in, waar een zuid wester storm windkracht 10 woedde, welke de zee hoog tegen de duinen opjoeg. Ook de reddingsboot "Neeltje Jacoba" was uitgevaren om indien nodig haar hulp aan te bieden.

  
Links de seinpost waar men opmerkte dat de "Santa Kyriaki" in de problemen zat, rechts de "Titan" die
onmiddelijk in actie kwam om haar diensten aan te bieden.

Ook de reddinboot "Neeltje Jacoba"kiest zee naar de "Santa Kyriaki"

Om 10.45 uur  bereikte de sleepboot de "Santa Kyriaki", en even zo snel wist kapitein Korendijk dat het vrachtschip in grote moeilijkheden verkeerde. Het zwaar slingerende en veel water overnemende Schip lag hoog op de golven, de schroef van de in  ballast varende "Santa Kyriaki"draaide meer boven dan in het water, zodat het schip een speelbal was van de wind en de golven. De kapitein van de "Santa Kyriaki" had geen kans gezien zijn schip de pieren binnen te varen, zijn schip was de Noorder pier voorbij gezwaaid, waar men kans zag weer de kop in zee te steken en rond te gaan, daarna ging het schip rakelings langs de pieren zuidwaards. Dat was het moment waarop de "Titan"bij het schip arriveerde.  Kapitein Korendijk bood zijn diensten aan om het schip naar dieper water te slepen, maar het duurde tot 11.40 uur voordat het vrachtschip reageerde, het antwoord was: "No assistance, Thank you, Master Santa Kyriaki".Ook de aangeboden hulp van de Reddingsboot werd geweigerd. Het schip worstelde dicht onder de kust om hiervan weg te varen de open zee in, maar de storm en de kolkende zee hielden het ongelukkige hoog op het water liggende schip in haar greep. Ter hoogte van Zandvoort probeerde de bemanning het schip zeewaarts te draaien, maar door de hevige wind was het niet mogelijk rond te komen, ook raakte de te zwaar belaste stoommachine defect, en beroofd van haar machinevermogen  werd het schip voorbij Bloemendaal nog dichter naar de kust gedreven. In een laatste poging om het stranden te voorkomen liet men het stuurboord anker vallen, maar de ketting hield het niet en brak, daarna liet men het bakboord anker vallen, maar voordat  deze hield was het schip al over de de zandbanken heen geslagen en door het hoge water strandde de "Santa Kyriaki"aan de voet van de duinen bij paal 58, 1 mijl ten zuiden van de IJmuidense havenmond.
Op de "Titan" begreep men er niets van, "hij had alleen maar een lijn van ons aan hoeven nemen, en we hadden hem zo in dieper water gesleept" "het lijkt wel of hij geen hulp wou, ze willen het schip zeker kwijt voor de verzekerings penningen", de teleurstelling klonk er in door, en het was natuurlijk vreemd, als de Griekse kapitein meteen de hulp van de "Titan"had geaccepteerd, was het schip veilig in de haven gekomen, en degene  die hierop een antwoord kon geven was deze kapitein, maar die zweeg in alle talen.
De "Titan zelf kon op dit moment ook weinig meer doen voor het gestrande schip, het lag te hoog op het strand en de sleepboot moest in de storm  bij de banken weg blijven om niet zelf in moeilijkheden te komen. Ook voor de "Neeltje Jacoba" was de plaats waar het schip gestrand was onbereikbaar, dus keerden beide schepen terug naar IJmuiden

De Santa Kyriaki wordt bij Zandvoort over de zandbanken heen geslagen

De Santa Kyriaki hoog op het strand, zwaar beuken de brekers op het hulpeloze schip

De strandreddingboot was snel ter plaatse, maar kon niet gelanceerd worden omdat het  water
te hoog tegen de duinen stond, onder J.Bakker (links) deze foto kreeg ik van zijn zoon

Na de stranding ontving Scheveningen Radio te IJmuiden het volgende bericht: , '' steamer santa kyriaki grounded in position one mile south from southpier pier ijmuiden stop lifeboat required immediately'. 

De  strandreddingsboot "Jhr. J.L. Ortt" was snel ter plaatse, maar kon niet gelanceerd worden daar het water vanwege het hoogtij en de storm tot de duinen opgestuwd werd. Daarna werd de hulp ingeroepen van de Marine Opsporings- en Reddingsdienst. Er kwam een helikopter van het vliegveld Valkenburg en nog voor het invallen van de duisternis werden tien van de zeventien opvarende van boord gehaald, de rest van de bemanning wilde het schip niet verlaten.

Nadat de bemanning van de Santa Kyriaki   van boord  was gehaald, lag de "Titan" al weer aan de steiger bij het sluisplein, teleurgesteld, omdat dit alles niet nodig was geweest, en zij deze hele gebeurtenis hadden kunnen voorkomen, ook de "Neeltje Jacoba" lag weer aan haar steiger bij de "Kop van de Haven",  kapitein Nikiforos had de helpende hand geweigerd, en nu lag zijn schip hoog op het strand bij IJmuiden, en kon hij    overpeinzen  wat voor verklaring hij hierover zou geven aan zijn reders en de autoriteiten.