Reis met de "Oostzee"
deel 10: Papeete,Tahiti

Na een reis van 12 dagen dwars door de Stille Zuidzee via de Samoa- en Cook eilanden kwamen we eind mei in Tahiti aan en gingen  voor anker in de baai van Papeete, een langst de kust uitgestrekte haven plaats. Na het inklaren en de benodigde formaliteiten gingen we na een paar uur voor de kant. We moesten orders afwachten want de reis naar Panama ging waarschijnlijk niet door, en dat mocht van ons nog wel een paar dagen duren, want Tahiti was een prachtig eiland, en deed wat betreft de natuur en bevolking niet voor de Fiji eilanden onder, en was ook letterlijk en figuurlijk een waar tropisch paradijs.

Papeete

Papeete, de weg langs de haven

Tahiti, het grootste en bekendste eiland van Frans Polynesië, wordt ook wel het eiland van de liefde genoemd. Met een ongerepte jungle, watervallen, varens en orchideeën, canyons, rivieren, stranden, lagunes, tempels, tiki-beelden, maar vooral een charmante en vriendelijke bevolking. Het eiland bestaat uit twee vulkanen die met elkaar zijn verbonden. Men spreekt dan ook van Tahiti Nui (groot Tahiti) en Tahiti Iti (klein Tahiti). Aan de noordwestzijde ligt de hoofdstad Papeete, een   havenstadje met ruim 100.000 inwoners, in de stad kun je de koloniale architectuur bewonderen en de unieke sfeer ademen van een Franse provinciestad in de stille Zuidzee.  

 
De lieftallige bloemenmeisjes van Tahiti

De algemeen aanvaarde theorie stelt dat de bevolking van de Stille Oceaan door de Polynesiërs ongeveer drie- tot vierduizend jaar geleden het gevolg is van grote volksverhuizingen vanuit Zuidoost-Azië. Op basis van hun kennis van de wind, de stromingen en de sterren voeren deze eerste onverschrokken zeevaarders in hun dubbele prauwen (met zeil) van gevlochten twijgen en hout naar het Oosten en koloniseerden er de centrale archipels (Cook-eilanden, Tahiti en de andere eilanden...) tussen 500 v.C. en 500 n.C.
Het is uit deze expedities die rond 1000 n.C. ten einde kwamen, dat de "Polynesische driehoek" is ontstaan, gevormd door Hawaii (in het noorden), het Paaseiland (in het oosten), Frans Polynesië (in het westen) en Nieuw-Zeeland (in het zuidwesten). De verschillende talen die op deze eilanden worden gesproken en die allemaal afstammen van de Ma'ohi-taal, getuigen van de gemeenschappelijke afkomst van hun bewoners.  
De wieg van de Polynesische Maohi-beschaving staat op de Markiezeneilanden, en er zijn nog steeds heel wat indrukwekkende overblijfselen en levendige tradities die daaraan herinneren.
Alhoewel Europese ontdekkingsreizigers al ruim 250 jaar door de Pacific voeren, werden de eilanden van Frans Polynesië pas in 1767 door Engelse kapitein Wallis ontdekt. De Tahitianen bleken vriendelijke bewoners te zijn, zij kenden geen kannibalisme, iets dat al heel uitzonderlijk was voor het gebied in die tijd. In ruil voor spijkers bleken de lokale vrouwen zich massaal aan de bemanning aan te bieden voor de liefde. Ook bij de bezoeken van latere ontdekkingsreizigers als de Bougainville (1768), Cook (1769) en Bligh (1788) was dit een gebruikelijk ritueel.
De grote gebeeldhouwde Tiki-beelden en de "marae", gewijde religieuze plaatsen afgebakend door in rijen of als piramides op elkaar geplaatste stenen, zijn op alle eilanden alomtegenwoordig.
Dat de traditionele kunsten heropleven, merken we aan de populariteit van de tatoeages, die in oorsprong een sociaal symbool met een esthetische functie waren. Ook heel wat andere cultuurdisciplines zoals dans of meerstemmige liederen, met name de "himene tarava" of de "ruau", waarin de Polynesiërs hun diepste zieleroerselen bezingen, worden regelmatig uitgevoerd

boven en onder: Tiki Gardens

Stenen Tikibeelden

Tahiti, Moorea en Bora Bora  zijn allemaal bezaaid met marae,
oude stenen constructies ooit gebruikt voor het gebed en offer.


Tahitiaanse dasgroep

boven en onder:Tahitiaanse drums en danseressen

Dorpje op Tahiti

De kust van Tahiti bestaat uit veel van deze donkere lava stranden

Een harpoenvisser voor de kust van Tahiti

Het werd geen Panama, maar de nieuwe bestemming was terug naar Hong Kong en begin juni verlieten we het tropische eiland Tahiti voor de lange reis van 8000 mijl naar Hong Kong, dus dat werd een maandje op de woelige baren.