Reis met de "Schelde"
deel 6: Een vaartochtje met genodigden.

Nog een plaatje met de "Schelde" aan de Handelskade, helemaal rechts het pontje welke
pendeld tussen de Handelskade en de Otrabanda als de Pontjesbrug geopend is.

Op een zondagmorgen in september hadden we een totaal andere klus dan onze gebruikelijke werkzaamheden, namelijk een trip maken met genodigden , eerst een rondvaart door het Schottegat en daarna het zeegat uit van de St. Annabaai naar Santa Cruz en terug. Liggend voor de Handelskade verwelkomde kapitein Bout een zee gemêleerd gezelschap van dames en heren waarbij de jeugd echter ook niet ontbrak.
Het was een uitgebreid gezelschap waaronder de Havenmeester, personeelsleden van de K.N.S.M., de Shell, de Dokmaatschappij en andere relaties waarmee onze maatschappij op Curacao een beste verstandhouding had. En uiteraard hadden wij zelf ook wat gasten uitgenodigd, onze vriendinnen, de verpleegsters , die niet vies waren van een gezellig feestje. Voor de bediening werden wij bijgestaan door acht leerlingen van de hofmeester cursus van de zeevaartschool van Curacao die onder leiding van twee leraren eens demonstreerden hoever zij het al in het serveren hebben gebracht. Het was dus in alle opzichten een verzorgde trip die bijzonder aansloeg.

De leerlingen en hun twee begeleiders die voor de bediening zorgden, een taak die  zij op een uitstekende
wijze hebben volbracht. rechts sta ik en Natascha  , één van de verpleegsters die wij zelf hadden uitgenodigd

Om 09.00 uur gooiden de "Schelde" haar walvasten los en begon de vaartocht met een rondje Schottegat langs de Raffinaderij,de Dokmaatschappij, de havens en de Marinebasis Parera, om daarna het zeegat te kiezen. Het was mooi stil weer maar wel erg warm. Daar hadden we al rekening mee gehouden door s'morgens voor het vertrek de zonnetent op het achterdek te plaatsen.
Beneden hadden we een barretje geinstalleerd, vanwaar vier jongens van de bediening met div.drankjes het schip rond gingen om deze aan de gasten te serveren. Vanuit de Kombuis werden de hapjes geserveerd door de andere vier. De taak van barman had de "ouwe" aan mij toebedeeld. Al spoedig kwamen enkele genodigden erachter waar het barretje was en werd ik regelmatig bezocht door deze heren om bij mij even gouw een paar borrels achterover te slaan, om daarna weer netjes bij hun eega's aan dek te gaan zitten en daar een drankje van de bediening aan te pakken, om daarna weer een rondje over het schip te maken, uiteraard regelrecht naar het barretje. Hierdoor had ik al snel een aantal dikke vrienden onder de genodigden en div. uitnodigingen voor een feestje bij hun aan de wal. Daar ik zelf gezellig mee borrelde met de heren, had ik hem al spoedig aardig zitten, en werd het een vrolijke boel beneden, men besloot om mij te ontheffen van mijn taak als barman, tot grote spijt van mijn vaste klanten, want deze moesten nu ook netjes op de bediening wachten en werden niet meer aan de bar bedient. Zeelucht maakt hongerig, maar dat was geen probleem, met royale hand werd (op verzoek, ondanks de warmte) snert opgedient, die ik zaterdags samen met de hapjes die werden geserveerd had klaargemaakt.
Daar ik was ontheven in mijn functie als barman, en vrijaf had gekregen kon ik mijn aandacht richten op het uitgenodigde dames gezelschap, vooral met Natascha, een gezellige meid ,en ze was nog lief ook, waar ik het heel goed mee kon vinden.
De havenmeester had het ook naar zijn zin, die heeft de hele reis in de hut van de kapitein zitten zuipen en  is er geen moment uitgeweest
Op het schavotje was het een gezellig boel, stuurman Wijgerse leerde de jeugd, en later de dames, het schip te besturen als roerganger, kinderen klommen overalop en in, Natascha hing dronken aan de railing van het schavotje, voor de deur van de brug,  joehoe.... kapiteintje naar de ouwe te roepen, al met al een vrolijke boel. Later in het contactblad "De Beting" beschreven als "Het was dus in alle opzichten een luxueuze trip die bijzonder aansloeg" ach, waarom ook niet!  Het feest werd echter ruw onderbroken want onder de Venezolaanse kust, niet zo gek ver van Curacao verkeerde het Liberiaanse s.s. "Spyros Niarchos" in nood. Er waren al twee Venezolaanse sleepboten bij, maar de Schelde ging er toch maar op af. En zo konden de pleziervaarders nog zien, dat de "Schelde", direct nadat zij  aan wal waren gegaan, de trossen weer losgooide, en als het weerlicht naar zee vertrok. Daar de twee sleepboten de Liberiaan al aan de tros hadden genomen kwamen wij er niet meer aan te pas, en keerde wij onverrichte zaken weer terug naar Willemstad. Op de terugweg deed de kapitein nog een leuke ontdekking, in zijn douche stond een emmertje met twee van zijn witte overhemden in de week met Biotex, en daar had iemand in gekotst. Wel, dat kon er maar ééntje wezen, want wie had de hele ochtend in zijn hutje zitten zuipen? De havenmeester!!

Onze gasten vermaken zich best!

Ook de jeug vermaakte zich aan boord

En zelf hadden wij het ook naar ons zin! foto rechts strm Wijgers en ik met de vier verpleegsters op de kiek

v.l.n.r. matr.o.g. Anton Ridderhof, Natascha, ik zelf, ??? sorry mop en 1e wtk. J. Van Beek
op de voorgrond één van onze jonge gasten en 1e strm H. Wijgerse

Nogmaals de jongens die ons uitstekend hebben geholpen! rechts Natascha en ik ,
op de achtergrond kijkt olieman Peter van Duijn toe.

De gasten zijn allemaal van boord, en de "Schelde" vertrekt naar de
"Spyros Niarchos"