De zeesleepvaart en haar taak
De Utrecht ( links) en de Noord Holland op
de Noordzee onderweg met het
120 meter hoge booreiland Endeavour. 1965
De Nederlandse zeesleepboten trekken over alle wereldzeeën: en genieten waar ook ter wereld een grote reputatie. Al meer dan 75 jaar tonen de bemanningen van de zeesleepboten een zeemanschap en een gehechtheid aan hun schepen, die moeilijk te evenaren is. Op deze goede zeemanseigenschappen is voor een groot deel de reputatie gebouwd, die de Nederlandse zeesleepvaart heeft in de internationale scheepvaart- wereld. Het behoord mede tot de taak van de Nautische Dienst, de bemanningen van de schepen zo samen te stellen, dat dit zeemanschap gewaarborgd blijft. Daarnaast steunt deze reputatie op de kwaliteit van de sleepboten, die met grote zorg door een kundige Technische Dienst zijn ontworpen en verder op de zorg, die besteed wordt aan het zeeklaarmaken van de te slepen vaartuigen en andere objecten. De voorbereiding van iedere sleepreis geschied met de grootste zorg en nauwkeurigheid. Geen sleepreis, hoe lucratief ook, wordt ondernomen, indien niet vaststaat, dat de risico's, aan de reis verbonden, aanvaardbaar zijn. Het is natuurlijk ondenkbaar, dat men jaar in jaar uit over alle wereldzeeën zou kunnen slepen, zonder dat er aan het gesleepte object eens averij ontstaat of zonder dat er een sleep verloren gaat. Maar van alle zeesleepboot rederijen ter wereld lijdt L.Smit & Co's Internationale de minste verliezen. Van alle gesleepte objecten wordt gemiddeld per jaar niet meer dan 0,385 % verspeeld.
De Australische kruiser Shropshire wordt door de Oostzee
(IV)
van Sydney naar Barrow gesleept, om daar te worden gesloopt.
Alles wat drijft wordt versleept: zuigers, baggermolens, bakken, pontons, dokken en bokken, oliebooreilanden, kranen, alle soorten schepen en sloopschepen. Over grote en kleine afstanden worden reizen gemaakt. Van 1957 tot en met 1960 werd alleen al door de zeesleepboten van N.V. Bureau Wijsmuller bijna een half miljoen mijlen of een afstand, gelijk aan een tocht van ruim 20 maal rond de aarde, slepend afgelegd. In die tijd werden 452 objecten versleept op 344 reizen. In 1959 maakten vijf sleepboten elk een reis, die langer was dan 10.000 mijl: een vliegdekschip van New Orleans naar Japan, een tanker van Providence naar Japan, vier bakken in twee reizen van New Orleans naar de Perzische Golf en een kraanbak van Japan naar Maracaibo. De zeesleepboten van L. Smit & Co's Internationale Sleepdienst legden in die tijd ongeveer 300.000 zeemijlen per jaar slepend af.
De zeeslepers Elbe en Clyde - van L.Smit
& Co's Internationale Sleepdienst - en
de Albatros van Bugsier, in de Zuid-Chinese Zee, onderweg met de 350.000 ton
metende supertanker Aquarius, van de Perzische-Golf naar Japan.
Een grote rol spelen de sleepboten in het bergen van en hulp verlenen aan schepen, die in moeilijkheden zijn geraakt. In IJmuiden en Hoek van Holland liggen al sedert de vorige eeuw boten gestationneerd, om onmiddelijk uit te varen, wanneer een schip assistentie nodig heeft. Verder lagen de Nederlandse zeesleepboten regelmatig op station in Lands End, de Azoren, Ferrol, Bermuda, Curaçao, Singapore en Hong Kong en verder afwisselend op nog diverse andere plaatsen over de gehele wereld. Talrijk zijn de gevallen, waarin deze sleepboten waardevolle hulp konden verlenen. Naast de hulpverlening door stationsboten komt het ook dikwijls voor, dat andere sleepboten zich verdienstelijk maken, wanneer zij terugkeren na de aflevering van een sleep of onderweg zijn een sleep te gaan halen. Het gebeurd wel, dat schepen in de Australische Wateren of in de Stille Oceaan, wanneer zij in nood verkeren en sleepboothulp behoeven, in zeer korte tijd een Nederlandse zeesleepboot zien opdagen. Daardoor hebben de Nederlandse zeesleepboten de naam gekregen overal tegelijk te zijn.
In vliegend stormweer aan de AustralischeZuidkust bood de Friesland
hulp
aan de Deense tanker Katrine Maersk (39.400 dwt), die op 24 mei '67 met
machineschade kwam rond te drijven. De Friesland sleepte de Deen voor
reparatie naar Albany
De Zwarte Zee (III) op station, in de baai van
Horta, Fayal Azoren. (1956)
In de nacht van 30 op 31 oktober, ongeveer 200 mijl
oostelijk van New Foundland
werden door een enorme breker twee luiken ingeslagen en liep het dek huis van
het duitse vrachtschip Helga Bolten flinkeschade op. Het schip maakte veel
water
en verkeerde in een hachelijke positie. De Zwarte Zee III en de
Oceaan
(op de foto) brachten het schip veilig de baai van
Horta binnen. (1956)
De Ebro (II) (ex Hudson III) gestationeerd
in Dover 1962
De Loire gestationeerd teValetta, Malta. (1964)
De Noord Holland gestationeerd te Singapore, rechts
bij de achtersteven is
nog net de Clifford Pier te zien. (1967)
De sleepboot Oostzee in '70 voor het laatst onder
de Smitvlag gestationeerd te
Singapore. In juli van dat jaar is het schip verkocht aan de Filippijnen.
Achter de schermen van het spectaculaire werk op zee en in de haven staat een walorganisatie, die op de hoogte is van bijna alles wat zich op de wereldzeeën en in de havens afspeelt en die daardoor de sleepboten kan dirigeren naar de plaatsen, waar zij het hardste nodig zijn. Dat hierbij de radio een grote rol speelt, spreekt vanzelf. De taak van de radiotelegrafist aan boord van een sleepboot is belangrijk. Het is meermalen voorgekomen, dat een sleepboot reeds in radio-contact stond met een in nood verkerend schip, voordat er aan de wal hieromtrent iets bekend was.
De radiohut van de sleepboot Clyde.
